Το κομμάτι στατιστικά και στατιστική ανάλυση της Γιουροβίζιον είναι αυτό που με συναρπάζει περισσότερο από όλα και που έχω ξοδέψει εργατοώρες για να συλλέξω όλα εκείνα τα χρήσιμα στοιχεία που μπορούν να μου δώσουν έστω ένα ελάχιστο μικρό πλεονέκτημα σε σχέση με τον μπουκ. Το παρόν κομμάτι θα το βρείτε αρκετά τεχνικό, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν οδηγός τον καιρό των προβών και όταν έρθει η ώρα να κάνουμε τις στοιχηματικές μας τοποθετήσεις. Τις επόμενες εβδομάδες θα ακολουθήσει αντίστοιχο κομμάτι και για τον Τελικό.
Το συγκεκριμένο κομμάτι θα το χωρίσω σε 3 μέρη. Αράξτε και ξεκινάμε.
Κεφάλαιο 1ο: Η εποχή του 50% τελεβότινγκ - 50% επιτροπές
Επίσημα ο κανονισμός άλλαξε το 2016, αλλά μιας και ήδη από το 2014 υπάρχουν διαθέσιμα τα στοιχεία για τις ψηφοφορίες επιτροπών και κοινού χωριστά, έχω κάνει αναγωγή του παρόντος συστήματος και στις δύο αυτές χρονιές για να υπάρχει ένα μεγαλύτερο δείγμα από το οποίο να μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις από το αποτέλεσμα με το τότε σύστημα, με δύο μόνο εξαιρέσεις:
α. Το Σαν Μαρίνο, που το 2014 πήρε την μοναδική του πρόκριση στις 9 μέχρι τώρα προσπάθειές του, με το τωρινό σύστημα θα έιχε μείνει 12ο και θα είχε αποκλειστεί. Την θέση του θα είχε πάρει η Πορτογαλία.
β. Το Αζερμπαϊτζάν, του οποίου το απόλυτο ρεκόρ προκρίσεων έσπασε πέρσυ, θα είχε γνωρίσει τον πρώτο του αποκλεισμό το 2015. Τη θέση του θα έπαιρνε η Μάλτα, που όχι μόνο θα έμπαινε στη 10αδα, αλλά θα τερμάτιζε και 9η με 116 πόντους, 84 εκ των οποίων θα έρχονταν από τις επιτροπές. Το Μαυροβούνιο θα τερμάτιζε 10ο με 105 βαθμούς και το Αζερμπαϊτζάν 11ο με 104...
Κανένας νικητής δεν θα επηρεαζόταν από την αλλαγή του συστήματος βαθμολόγησης.
Έχοντας λοιπόν 10 ημιτελικούς να εξετάσουμε, μπορούμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα για τις τάσεις που επικρατούν. Ο μεγαλύτερος γρίφος για όλους τους επενδυτές στο στοίχημα της Γιουροβίζιον είναι, ποιός έχει μεγαλύτερη επιρροή στο τελικό αποτέλεσμα: Επιτροπές ή το κοινό?
Aς δούμε τη δύναμη του καθενός ξεχωριστά. Οι επιτροπές βοήθησαν 12 συνολικά κομμάτια από τα 173 που εμφανίστηκαν συνολικά να προκριθούν στον τελικό, αν και αυτά τα κομμάτια δεν ήταν στο Τοπ-10 του κοινού. Από αυτές τις 12 περιπτώσεις μόνο η Μάλτα είναι η χώρα που βοηθήθηκε πάνω από μία φορά. (Η σχέση Μάλτας και κριτικών επιτροπών κρατάει δεκαετίες τώρα, κάτι σαν τον Γιάννη τον Κομπότη και τα κουκιά που πρέπει να μαζέψει για να σωθεί κάθε χρονιά). Η Μάλτα και το 2014 και το 2015 αν και τερμάτισε 12η στο τελεβότινγκ, και τις δύο φορές ήρθε 5η με τις επιτροπές και καθάρισε την πρόκριση.
Αν αφαιρέσουμε τις χώρες που βοηθήθηκαν μεν, αλλά είχαν μείνει οριακά εκτός δεκάδας όντας 11ες στο τελεβότινγκ, έχουμε μόλις 9 περιπτώσεις που οι επιτροπές τις έσπρωξαν στον τελικό. Τα χειρότερα πλασαρίσματα σε κοινό, που όμως έδωσαν πρόκριση είναι του Ισραήλ το 2016 και της Δανίας το 2017 που αμφότερα τερμάτισαν 16α, αλλά μια 4η και μια 5η θέση στις επιτροπές τους έδωσαν την πρόκριση. Η Αυστραλία συμπληρωνει την 3αδα με την 15η θέση που πήρε το 2015.
Για να δούμε και τις περιπτώσεις που οι επιτροπές καταδίκασαν μια χώρα σε αποκλεισμό. Τα πράγματα είναι πιο οριακά εδώ. Από τις 12 περιπτώσεις μόνο μια χώρα υπήρξε θύμα των επιτροπών δύο φορές, λέγε με Φινλανδία, το 2015 και το 2017, αλλά και τις 2 φορές ήταν απλά 10η στο τελεβότινγκ. Αν αφαιρέσουμε την οριακή 10η θέση, μόνο 5 φορές οι επιτροπές έβαλαν το χέρι τους σε αποκλεισμό. Μόνη αξιολογη περίπτωση η Εσθονία το 2017, που ήταν 6η στο τελεβότινγκ. Οι υπόλοιπες θέσεις είναι από την 8η και 9η θέση.
Γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι επιτροπές μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να σώσουν ένα καλό κομμάτι που δεν είχε απήχηση από το κοινό, αλλά σπάνια θα τιμωρήσουν κάποιο κομμάτι που έχει πάει πολύ καλά με το κοινό.
Τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά με το τελεβότινγκ. Οι αντιθέσεις εδώ είναι μεγαλύτερες και το κοινό μπορεί να σε σώσει ή να σε ρίξει στα τάρταρα με μεγαλύτερη συχνότητα. Εδώ έχουμε 18 περιπτώσεις που ένα κομμάτι προκρίθηκε στον τελικό αν και ήταν εκτός 10αδας με τις κριτικές επιτροπές. Βασίλισσα της κατηγορίας ( και του Βορρά, αλλά δεν είναι η Βέροια) είναι η Πολωνία με 4 φορές! Μια επιβεβαίωση ότι η συσπείρωση της πολωνικής διασποράς πίσω από τα κομμάτια της χώρας τους είναι πολύ υψηλή. Οι Πολωνοί είχαν τις παρακάτω κατατάξεις με τις Επιτροπές: 12η το 2014, 16η το 2015, 15η το 2016, 11η το 2017. Και τις 4 φορές πέρασαν χάρη στο καταπληκτικό τελεβότινγκ που είχαν. Ακόμη και πέρσυ που αποκλείστηκαν, στο τελεβότινγκ ήταν πάλι 10οι.
Η άλλη χώρα που σώθηκε πάνω από μία φορά είναι η γειτόνισσα Σερβία, 14η το 2015 και 11η πέρσυ. Η Ρουμανία το 2017 έχει επίσης μια αξιοσημείωτη πρόκριση αν και βρέθηκε 15η στις επιτροπές. Συνολικά έχουμε 11 περιπτώσεις που χώρα προκρίθηκε αν και ήταν 12η ή χειρότερα με τις επιτροπές.
Για να δούμε τώρα και τις περιπτώσεις που το κοινό λειτουργεί σαν τον Μπάτμαν τιμωρό και αποδίδει δικαιοσύνη (μπορεί και όχι) και αποκλείει ένα κομμάτι. Το σύνηθες θύμα εδώ είναι η Μάλτα 2 φορές αποκλείστηκε αν και ήταν 8η το 2017 και 5η πέρσυ. Αντίστοιχη τιμωρία γνώρισε και η Ολλανδία το 2015, όταν τερμάτισε 5η στις επιτροπές και 15η στο τελεβότινγκ. Η Λεττονία πέρσυ αποκλείστηκε όντας 6η συμπληρώνοντας τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αποκλεισμού.
Στο σύνολο λοιπόν έχουμε 30 περιπτώσεις που μια χώρα βοηθήθηκε ή αντίστοιχα τιμωρήθηκε από κοινό ή επιτροπές. 12 από τις επιτροπές και 18 από το κοινό. Μέσα στους αριθμούς αυτούς όμως υπάρχει μια τάση τα τελευταία δύο χρόνια. Μόλις 4 κομμάτια σώθηκαν από τις επιτροπές, ήτοι 1 ανά ημιτελικό, αλλά στο ίδιο διάστημα έχουμε 9 κομμάτια που σώθηκαν από το κοινό, με τον περσινό 2ο ημιτελικό να είναι ο μοναδικός μέχρι τώρα με 3 περιπτώσεις. Η 11η στις επιτροπές Σερβία, η 12η Δανία και η 13η Ουγγαρία, πέταξαν έξω από τον τελικό την 5η στις επιτροπές Μάλτα, την 6η Λεττονία και την 9η Ρουμανία!
Κοινώς, αν έχεις ένα κομμάτι που ιθα πάει καλά στο τελεβότινγκ, έχεις λιγότερα πράγματα να φοβάσαι από τις επιτροπές.
Κεφάλαιο 2ο: Σειρά εμφάνισης και σερί
Από το 2013 που άλλαξε ο κανονισμός, ο παραγωγός είναι εκείνος που αποφασίζει τη σειρά εμφάνισης και όχι η κληρωτίδα όπως συνέβαινε, για λόγους τηλεθέασης κυρίως. Η αλλαγή αυτή τάραξε κάπως τα νερά και έγινε λίγο αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο κατά πόσο η σειρά εμφάνισης επηρεάζει την τελική κατάταξη. Προσωπική μου άποψη έιναι ότι παίζει περισσότερη σημασία στον τελικό που με 26 κομμάτια είναι ευκολότερο να ξεχαστεί κάποιο από την αρχή.
Αν λάβουμε υπόψιν όλους τους διπλούς ημιτελικούς από το 2008, συνολικά 22 οι χειρότερες θέσεις να εμφανιστεί μια χώρα είναι
3η: 8/22 προκρίσεις
4η: 8/22 προκρίσεις
11η: 8/22 προκρίσεις
Είναι οι μοναδικές θέσεις που έχουν ποσοστό πρόκρισης κάτω από 50%.
Και τώρα οι καλύτερη σειρά εμφάνισης
18η: 12/14 προκρίσεις
14η: 16/22 προκρίσεις
Αν πάμε μόνο στους 12 ημιτελικούς με τον παρόντα κανονισμό, η χειρότερ θέση να εμφανιστεί μια χώρα είναι η 2η με 4/12 προκρίσεις και η 17η με 3/8. Ιδανική σειρά εμφάνισης η 15 θέση με 10/12 προκρίσεις και η 18η με 5/6.
Ας δούμε και τα σερί τώρα. Η 5η και η 15η θέση έχουν 4 σερί προκρίσεις, ανώ η 4η θέση έχει 4 σερί αποκλεισμούς.
Κεφάλαιο 3ο: Πόσους πόντους χρειάζεται μια χώρα για να προκριθεί
Ο μαγικός αριθμός φαίνεται ότι είναι οι 110 πόντοι. Υπήρξαν 6 περιπτώσεις που μια χώρα προκρίθηκε και με λιγότερους πόντους, αλλά η χώρα με το υψηλότερο σκορ που αποκλείστηκε ήταν η Ρουμανία πέρσι με 107 πόντους. Μόλις 5 φορές μια χώρα αποκλείστηκε αν και είχε συγκεντρώσει πάνω από 100 βαθμούς, με τις 3 να βρίσκονται στον περσινό 2ο ημιτελικό: Ρουμανία 107, Λετοννία 106 και Μάλτα 101.
Επειδή στους ημιτελικούς δεν ψηφίζει ή συμμετέχει ο ίδιος αριθμός χωρών, προσπάθησα να βρω το ποσοστό των μάξιμουμ πόντων που μπορεί μια χώρα να πάρει και να της δώσει την πρόκριση και αυτό το ποσοστό είναι περίπου στο 22.5%. Το όριο έτσι ορίζεται στους 103 πόντους για τον 1ο ημιτελικό και 108 για τον 2ο.
Το συγκεκριμένο κομμάτι θα το χωρίσω σε 3 μέρη. Αράξτε και ξεκινάμε.
Κεφάλαιο 1ο: Η εποχή του 50% τελεβότινγκ - 50% επιτροπές
Επίσημα ο κανονισμός άλλαξε το 2016, αλλά μιας και ήδη από το 2014 υπάρχουν διαθέσιμα τα στοιχεία για τις ψηφοφορίες επιτροπών και κοινού χωριστά, έχω κάνει αναγωγή του παρόντος συστήματος και στις δύο αυτές χρονιές για να υπάρχει ένα μεγαλύτερο δείγμα από το οποίο να μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις από το αποτέλεσμα με το τότε σύστημα, με δύο μόνο εξαιρέσεις:
α. Το Σαν Μαρίνο, που το 2014 πήρε την μοναδική του πρόκριση στις 9 μέχρι τώρα προσπάθειές του, με το τωρινό σύστημα θα έιχε μείνει 12ο και θα είχε αποκλειστεί. Την θέση του θα είχε πάρει η Πορτογαλία.
β. Το Αζερμπαϊτζάν, του οποίου το απόλυτο ρεκόρ προκρίσεων έσπασε πέρσυ, θα είχε γνωρίσει τον πρώτο του αποκλεισμό το 2015. Τη θέση του θα έπαιρνε η Μάλτα, που όχι μόνο θα έμπαινε στη 10αδα, αλλά θα τερμάτιζε και 9η με 116 πόντους, 84 εκ των οποίων θα έρχονταν από τις επιτροπές. Το Μαυροβούνιο θα τερμάτιζε 10ο με 105 βαθμούς και το Αζερμπαϊτζάν 11ο με 104...
Κανένας νικητής δεν θα επηρεαζόταν από την αλλαγή του συστήματος βαθμολόγησης.
Έχοντας λοιπόν 10 ημιτελικούς να εξετάσουμε, μπορούμε να βγάλουμε πιο ασφαλή συμπεράσματα για τις τάσεις που επικρατούν. Ο μεγαλύτερος γρίφος για όλους τους επενδυτές στο στοίχημα της Γιουροβίζιον είναι, ποιός έχει μεγαλύτερη επιρροή στο τελικό αποτέλεσμα: Επιτροπές ή το κοινό?
Aς δούμε τη δύναμη του καθενός ξεχωριστά. Οι επιτροπές βοήθησαν 12 συνολικά κομμάτια από τα 173 που εμφανίστηκαν συνολικά να προκριθούν στον τελικό, αν και αυτά τα κομμάτια δεν ήταν στο Τοπ-10 του κοινού. Από αυτές τις 12 περιπτώσεις μόνο η Μάλτα είναι η χώρα που βοηθήθηκε πάνω από μία φορά. (Η σχέση Μάλτας και κριτικών επιτροπών κρατάει δεκαετίες τώρα, κάτι σαν τον Γιάννη τον Κομπότη και τα κουκιά που πρέπει να μαζέψει για να σωθεί κάθε χρονιά). Η Μάλτα και το 2014 και το 2015 αν και τερμάτισε 12η στο τελεβότινγκ, και τις δύο φορές ήρθε 5η με τις επιτροπές και καθάρισε την πρόκριση.
Αν αφαιρέσουμε τις χώρες που βοηθήθηκαν μεν, αλλά είχαν μείνει οριακά εκτός δεκάδας όντας 11ες στο τελεβότινγκ, έχουμε μόλις 9 περιπτώσεις που οι επιτροπές τις έσπρωξαν στον τελικό. Τα χειρότερα πλασαρίσματα σε κοινό, που όμως έδωσαν πρόκριση είναι του Ισραήλ το 2016 και της Δανίας το 2017 που αμφότερα τερμάτισαν 16α, αλλά μια 4η και μια 5η θέση στις επιτροπές τους έδωσαν την πρόκριση. Η Αυστραλία συμπληρωνει την 3αδα με την 15η θέση που πήρε το 2015.
Για να δούμε και τις περιπτώσεις που οι επιτροπές καταδίκασαν μια χώρα σε αποκλεισμό. Τα πράγματα είναι πιο οριακά εδώ. Από τις 12 περιπτώσεις μόνο μια χώρα υπήρξε θύμα των επιτροπών δύο φορές, λέγε με Φινλανδία, το 2015 και το 2017, αλλά και τις 2 φορές ήταν απλά 10η στο τελεβότινγκ. Αν αφαιρέσουμε την οριακή 10η θέση, μόνο 5 φορές οι επιτροπές έβαλαν το χέρι τους σε αποκλεισμό. Μόνη αξιολογη περίπτωση η Εσθονία το 2017, που ήταν 6η στο τελεβότινγκ. Οι υπόλοιπες θέσεις είναι από την 8η και 9η θέση.
Γενικό συμπέρασμα είναι ότι οι επιτροπές μπορούν σε κάποιες περιπτώσεις να σώσουν ένα καλό κομμάτι που δεν είχε απήχηση από το κοινό, αλλά σπάνια θα τιμωρήσουν κάποιο κομμάτι που έχει πάει πολύ καλά με το κοινό.
Τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά με το τελεβότινγκ. Οι αντιθέσεις εδώ είναι μεγαλύτερες και το κοινό μπορεί να σε σώσει ή να σε ρίξει στα τάρταρα με μεγαλύτερη συχνότητα. Εδώ έχουμε 18 περιπτώσεις που ένα κομμάτι προκρίθηκε στον τελικό αν και ήταν εκτός 10αδας με τις κριτικές επιτροπές. Βασίλισσα της κατηγορίας ( και του Βορρά, αλλά δεν είναι η Βέροια) είναι η Πολωνία με 4 φορές! Μια επιβεβαίωση ότι η συσπείρωση της πολωνικής διασποράς πίσω από τα κομμάτια της χώρας τους είναι πολύ υψηλή. Οι Πολωνοί είχαν τις παρακάτω κατατάξεις με τις Επιτροπές: 12η το 2014, 16η το 2015, 15η το 2016, 11η το 2017. Και τις 4 φορές πέρασαν χάρη στο καταπληκτικό τελεβότινγκ που είχαν. Ακόμη και πέρσυ που αποκλείστηκαν, στο τελεβότινγκ ήταν πάλι 10οι.
Η άλλη χώρα που σώθηκε πάνω από μία φορά είναι η γειτόνισσα Σερβία, 14η το 2015 και 11η πέρσυ. Η Ρουμανία το 2017 έχει επίσης μια αξιοσημείωτη πρόκριση αν και βρέθηκε 15η στις επιτροπές. Συνολικά έχουμε 11 περιπτώσεις που χώρα προκρίθηκε αν και ήταν 12η ή χειρότερα με τις επιτροπές.
Για να δούμε τώρα και τις περιπτώσεις που το κοινό λειτουργεί σαν τον Μπάτμαν τιμωρό και αποδίδει δικαιοσύνη (μπορεί και όχι) και αποκλείει ένα κομμάτι. Το σύνηθες θύμα εδώ είναι η Μάλτα 2 φορές αποκλείστηκε αν και ήταν 8η το 2017 και 5η πέρσυ. Αντίστοιχη τιμωρία γνώρισε και η Ολλανδία το 2015, όταν τερμάτισε 5η στις επιτροπές και 15η στο τελεβότινγκ. Η Λεττονία πέρσυ αποκλείστηκε όντας 6η συμπληρώνοντας τα πιο τρανταχτά παραδείγματα αποκλεισμού.
Στο σύνολο λοιπόν έχουμε 30 περιπτώσεις που μια χώρα βοηθήθηκε ή αντίστοιχα τιμωρήθηκε από κοινό ή επιτροπές. 12 από τις επιτροπές και 18 από το κοινό. Μέσα στους αριθμούς αυτούς όμως υπάρχει μια τάση τα τελευταία δύο χρόνια. Μόλις 4 κομμάτια σώθηκαν από τις επιτροπές, ήτοι 1 ανά ημιτελικό, αλλά στο ίδιο διάστημα έχουμε 9 κομμάτια που σώθηκαν από το κοινό, με τον περσινό 2ο ημιτελικό να είναι ο μοναδικός μέχρι τώρα με 3 περιπτώσεις. Η 11η στις επιτροπές Σερβία, η 12η Δανία και η 13η Ουγγαρία, πέταξαν έξω από τον τελικό την 5η στις επιτροπές Μάλτα, την 6η Λεττονία και την 9η Ρουμανία!
Κοινώς, αν έχεις ένα κομμάτι που ιθα πάει καλά στο τελεβότινγκ, έχεις λιγότερα πράγματα να φοβάσαι από τις επιτροπές.
Κεφάλαιο 2ο: Σειρά εμφάνισης και σερί
Από το 2013 που άλλαξε ο κανονισμός, ο παραγωγός είναι εκείνος που αποφασίζει τη σειρά εμφάνισης και όχι η κληρωτίδα όπως συνέβαινε, για λόγους τηλεθέασης κυρίως. Η αλλαγή αυτή τάραξε κάπως τα νερά και έγινε λίγο αυτοεκπληρούμενη προφητεία στο κατά πόσο η σειρά εμφάνισης επηρεάζει την τελική κατάταξη. Προσωπική μου άποψη έιναι ότι παίζει περισσότερη σημασία στον τελικό που με 26 κομμάτια είναι ευκολότερο να ξεχαστεί κάποιο από την αρχή.
Αν λάβουμε υπόψιν όλους τους διπλούς ημιτελικούς από το 2008, συνολικά 22 οι χειρότερες θέσεις να εμφανιστεί μια χώρα είναι
3η: 8/22 προκρίσεις
4η: 8/22 προκρίσεις
11η: 8/22 προκρίσεις
Είναι οι μοναδικές θέσεις που έχουν ποσοστό πρόκρισης κάτω από 50%.
Και τώρα οι καλύτερη σειρά εμφάνισης
18η: 12/14 προκρίσεις
14η: 16/22 προκρίσεις
Αν πάμε μόνο στους 12 ημιτελικούς με τον παρόντα κανονισμό, η χειρότερ θέση να εμφανιστεί μια χώρα είναι η 2η με 4/12 προκρίσεις και η 17η με 3/8. Ιδανική σειρά εμφάνισης η 15 θέση με 10/12 προκρίσεις και η 18η με 5/6.
Ας δούμε και τα σερί τώρα. Η 5η και η 15η θέση έχουν 4 σερί προκρίσεις, ανώ η 4η θέση έχει 4 σερί αποκλεισμούς.
Κεφάλαιο 3ο: Πόσους πόντους χρειάζεται μια χώρα για να προκριθεί
Ο μαγικός αριθμός φαίνεται ότι είναι οι 110 πόντοι. Υπήρξαν 6 περιπτώσεις που μια χώρα προκρίθηκε και με λιγότερους πόντους, αλλά η χώρα με το υψηλότερο σκορ που αποκλείστηκε ήταν η Ρουμανία πέρσι με 107 πόντους. Μόλις 5 φορές μια χώρα αποκλείστηκε αν και είχε συγκεντρώσει πάνω από 100 βαθμούς, με τις 3 να βρίσκονται στον περσινό 2ο ημιτελικό: Ρουμανία 107, Λετοννία 106 και Μάλτα 101.
Επειδή στους ημιτελικούς δεν ψηφίζει ή συμμετέχει ο ίδιος αριθμός χωρών, προσπάθησα να βρω το ποσοστό των μάξιμουμ πόντων που μπορεί μια χώρα να πάρει και να της δώσει την πρόκριση και αυτό το ποσοστό είναι περίπου στο 22.5%. Το όριο έτσι ορίζεται στους 103 πόντους για τον 1ο ημιτελικό και 108 για τον 2ο.
No comments:
Post a Comment